Уявице сабе працу мультыплікатара. Ён працуе не з адной карцінкай, а з раскадроўкай, дзе кожны кадр не плоскі, ён малюецца на некалькіх кальках, кожная з якіх – празрыстая. І калі мы накладваем гэтыя калькі адна на адну, мы тады маем цэласную каляровую выяву. Але, з іншага боку, мы можам ўбачыць з аднаго боку прамаляваныя контуры, з іншага боку – прамаляваныя цені, а потым – асноўныя колеры і дадатковыя колеры. Мы можам чытаць іх разам і раскласці паасобку.
Палітыка ў пэўным сэнсе – гэта таксама слаістая структуру, якая ствараецца з розных планаў.