беларускі паэт рэдкага таленту і на дзіва ранняй творчай сталасці. Адна з найбольш недаацэненых постацяў у айчыннай літаратуры 20-30-х гадоў ХХ ст. Бліскучы перакладчык, які пераствараў па-беларуску вершы Г.Гайнэ.

унікальны голас, інтанацыя і філасофскае здумленне беларускай літаратуры. Пісаў на ідыш і ўзначальваў сусветны ідышскі ПЭН-клюб. Наноў вяртаецца ў беларускую культуру праз пераклады, выданні і даследаванні.

паэт-рамантык, меланхалічны, іранічны і падобны на Дон Кіхота. Член літаратурных аб’яднанняў «Маладняк», «Узвышша», БелАПП і ТАВІЗ. Перакладаў рускую паэзію на беларускую мову.

піянер кінасправы на Беларусі, адзін з першых – і вельмі таленавітых – фельетаністаў, пісьменнік-гумарыст, адзін з пачынальнікаў прыгодніцкага беларускага рамана, нястомны змагар за беларусізацыю.

не збіраўся быць пісьменнікам, але занатаваў свой сон і пачаў пісаць. У 20-30 гг. ён быў адным з самых папулярных пісьменнікаў, майстарам псіхалагічнай прозы. Ягоныя сюжэты – закручаныя, напружаныя, парадаксальныя.

дасканала ведаў побыт габрэяў і быў наватарам у лексіцы, вобразах і метафарах свайго часу. Яго сачыненні вывучалі ў габрэйскіх школах і вучэльнях, а вершы перакладалі лепшыя беларускія паэты.

празаік, драматург, лідар “Маладняка”, зорка беларускай пралетарскай паэзіі, сцэнарыст першага беларускага мастацкага фільма «Лясная быль». Спяваў у хоры пры «Беларускай хатцы», выконваў ролі ў трупе У.Галубка.

пісаў вершы з 15 год, актыўна друкаваўся, перакладаў расейскіх паэтаў, выступаў як тэатральны і кінакрытык. Паспеў скончыць літ.факультэт у менскім педагагічным інстытуце ды пабачыць свой першы паэтычны зборнік.

праславіўся як творца яшчэ непаўналетнім. Яго вершы вучылі на памяць школьнікі і студэнты. Следчыя здзіўляліся яго нязломнасці. Ён не прызнаў сябе вінаватым і нікога ня выдаў.

празаік, паэт, драматург, рэжысёр, актор, мастак-дэкаратар. Друкаваўся ў “Нашай Ніве” і склаў каля 40-ка п’ес, стварыў беларускі вандроўны тэатр, які стаў дзяржаўным. Першы Народны артыст Беларусі.

паэт, крытык, перакладчык. Аўтар ідэі літаб’яднання “Маладняк” і верша “Пасеклі край наш папалам”. Першы беларускі перакладчык «Фаўста» Гётэ, «Атэла» Шэкспіра, пушкінскага «Анегіна». Тройчы арыштаваны.

паэт, які забараняў сабе пісаць “сапраўдныя” вершы, выпальваў з сабе лірычнасць і карункавасць рыфмаў, пакідаючы “здаровы, рэальны падыход да абмалёўвання жыцця на грунце класава– марксісцкай ідэалогіі”.

таленавіты беларускі паэт, што загінуў у 25 год. Рупліва насычаў беларускую літаратурную мову адметнасцямі і дыялектызмамі. Напісаў паэму “Бенгалія”, якую лічаць адным з “фантомных” твораў беларускай літаратуры.

прэм’ер-міністр БНР, адзін з самых харызматычных дзеячаў беларускага Адраджэння, стваральнік мовы і ўласнай гісторыі Беларусі. Апантаны прыхільнік Крыў’я.

самы недаследаваны і загадкавы паэт, расстралянага пакалення. Быў настаўнікам і належаў да так званых паэтаў-ударнікаў, асноўнай тэмай якіх было ўслаўленне  працы рабочага.

чалавек эпохі Адраджэння: старшыня першага савецкага беларускага ўрада і паэт, акадэмік і выдавец, празаік і педагог. Рэдактар першай савецкай газеты на беларускай мове “Дзянніца”.

беларускі паэт, сябра літаратурнага аб’яднання “Маладняк”. Настаўнічаў і вёў літаратурныя гурткі.